پمپ آب مهندس هلندی، ابزار ورود بدافزار استاکس‌نت به تاسیسات هسته‌ای ایران
اخبار داغ فناوری اطلاعات و امنیت شبکه
مهندس هلندی که توسط سرویس‌های اطلاعاتی استخدام شده بود، از یک پمپ آب برای نفوذ استاکس‌نت استفاده کرد که طبق گزارش‌ها برای توسعه آن ١ تا ٢ میلیارد دلار هزینه شده است.
بر اساس تحقیقات دو‌ساله روزنامه هلندی De Volkskrant، یک مهندس هلندی که توسط سرویس‌های اطلاعاتی این کشور استخدام شده بود، از یک پمپ آب برای استقرار بدافزار مخرب استاکس‌نت در تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران استفاده کرد.
استاکس نت، که وجود آن در سال ٢٠١٠ آشکار شد، تقریبا همه سازمان‌ها اعتقاد بر این دارند که توسط ایالات متحده و اسرائیل ساخته شده است و هدف آن خراب کردن برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران از طریق به خطر انداختن سیستم‌های کنترل صنعتی (ICS) مرتبط با سانتریفیوژ‌های هسته‌ای است. گفته می‌شود این بدافزار که دارای قابلیت کرم (Worm) می‌باشد، صد‌ها هزار دستگاه را آلوده کرده و به صد‌ها دستگاه دیگر، آسیب فیزیکی وارد کرده است.
تحقیقات De Volkskrant، که شامل مصاحبه با ده‌ها نفر بود، نشان داد که AIVD، سرویس اطلاعاتی و امنیتی عمومی هلند، معادل هلندی سیا، اریک ون سابن، یک شهروند هلندی ٣٦ساله را که در آن زمان در یک شرکت حمل‌و‌نقل صنایع سنگین در دبی کار می‌کرد، استخدام نمود.
گفته می‌شود که ون سابن در سال ٢٠٠۵ (چند سال قبل از راه اندازی بدافزار استاکس نت) پس از درخواست کمک سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل از همتای هلندی خود به خدمت گرفته شد. با‌این‌حال، بنا بر گزارش‌ها، آژانس امنیت هلند به دولت کشورش اطلاعی نداده و از گستردگی کامل عملیات اطلاعی نداشته است.
ون سابن برای این کار عالی توصیف شد، زیرا او سابقه فنی داشت، او در ایران تجارت می‌کرد و با یک زن ایرانی ازدواج کرده بود.
گمان می‌رود بدافزار استاکس‌نت روی پمپ آبی که این شهروند هلندی در مجتمع هسته‌ای نطنز نصب کرده بود، کار گذاشته شده بود که به آن نفوذ کرده بود. مشخص نیست که ون سابن دقیقا می‌دانست چه کار می‌کند یا خیر، اما خانواده او گفتند که به نظر می‌رسید او در زمان حمله استاکس‌نت دچار وحشت شده بود.
پیش‌از‌این گزارش شده بود که اطلاعات هلند یک مهندس ایرانی را برای راه اندازی استاکس نت استخدام کرده است.
ون سابن دو هفته پس از حمله استاکس نت در اثر تصادف موتورسیکلت در امارات متحده عربی درگذشت.
مایکل هیدن، که در آن زمان رئیس سیا بود، موافقت کرد که با دی ولکس کرانت صحبت کند، اما به دلیل اینکه هنوز اطلاعات طبقه‌بندی شده بود، نمی‌توانست تایید کند که آیا استاکس نت واقعا از طریق پمپ‌های آب در صنایع هسته‌ای مستقر شده است یا خیر.
رالف لانگنر، محققی که پس از آشکار شدن وجود بدافزار، تجزیه‌و‌تحلیل عمیقی در مورد استاکس‌نت انجام داد، خاطرنشان کرد که «پمپ آب نمی‌تواند نسخه‌ای از استاکس‌نت را حمل کند».
یکی از اطلاعات جالبی که در تحقیقات De Volkskrant به‌دست آمده این است که هیدن به یکی از منابع روزنامه گفته که برای توسعه استاکس‌نت بین ١ تا ٢ میلیارد دلار هزینه شده است.
کاستین رایو، یکی از اعضای معتبر صنعت امنیت سایبری و مدیر سابق تیم تحقیقاتی Kaspersky، و می‌کو هایپونن، مدیر ارشد تحقیقات WithSecure، در مورد این مقدار و هزینه، ابراز تردید کرده‌اند.
رایو همچنین در مورد اینکه چه نسخه‌ای از استاکس نت ممکن است توسط ون سابن بر اساس ادعا‌های روزنامه هلندی استفاده شده باشد، (در تصویر ذیل) اظهار نظر کرده است.
برچسب ها: پمپ آب, AIVD, مجتمع هسته‌ای نطنز, سیستم کنترل صنعتی, تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران, تاسیسات هسته‌ای, استاکس‌نت, ورم, worm, Iran, Stuxnet, ایران, israel, malware, جاسوسی سایبری, بدافزار, امنیت سایبری, جنگ سایبری, Cyber Attacks, حمله سایبری, news